Asset Publisher Asset Publisher

Łowiectwo

Łowiectwo, jako element ochrony środowiska przyrodniczego, w rozumieniu art. 1 ustawy „Prawo łowieckie" z 13.10.1995 r. – z późniejszymi zmianami, oznacza ochronę zwierząt łownych i gospodarowanie ich zasobami w zgodzie z zasadami ekologii oraz zasadami racjonalnej gospodarki rolnej, leśnej i rybackiej.

Łowiectwo – podstawowe informacje

Gospodarka łowiecka – to działalność w zakresie ochrony, hodowli i pozyskania zwierzyny.

Gospodarka łowiecka na terenach leśnych jest nierozerwalnie związana z gospodarką leśną.

Zwierzyna jest jednym z wielu elementów lasu. Las jako najwyżej zorganizowany ekosystem stanowi zespół biologiczny, w którym gleba, woda, powietrze atmosferyczne, światło, rośliny i zwierzęta tworzą naturalny, dynamiczny i nierozerwalny związek wzajemnych zależności.

Celem łowiectwa jest:

  • ochrona, zachowanie różnorodności i gospodarowanie populacjami zwierząt łownych,
  • ochrona i kształtowanie środowiska przyrodniczego na rzecz poprawy warunków bytowania zwierzyny,
  • uzyskiwanie możliwie wysokiej jakości osobniczej gatunków zwierząt łownych oraz ich liczebności przy zachowaniu równowagi środowiska przyrodniczego,
  • spełnienie potrzeb społecznych w zakresie uprawiania myślistwa, kultywowania tradycji oraz krzewienia etyki i kultury łowieckiej.

Gospodarka Łowiecka w Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Lublinie

W 354 obwodach łowieckich o powierzchni ok. 2600 tys. ha (w tym powierzchnia gruntów leśnych ok. 700 tys. ha) gospodarkę łowiecką prowadzi Polski Związek Łowiecki (344 obwodach wydzierżawionych i 1 OHZ-PZŁ) oraz Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych  (w 9 wyłączonych obwodach łowieckich).

Zadania z gospodarki łowieckiej wykonywane są w obwodach łowieckich dzierżawionych przez Koła Łowieckie i zarządzane przez nadleśnictwa na terenie Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Lublinie i Polski Związek Łowiecki w oparciu o zadania rocznych planów łowieckich oraz wskaźniki wieloletniego planu łowieckiego opracowanego na 10 lat dla 8 Rejonów Hodowlanych.

Utworzonych jest 8 Rejonów Hodowlanych, które przez zbliżone warunki środowiskowe na terenie kilku sąsiadujących ze sobą nadleśnictw i parków narodowych: Roztoczańskiego i Poleskiego, stwarzają możliwości do racjonalnego gospodarowania bytującymi tam populacjami zwierząt łownych.

Rejony Hodowlane:

  1. Chełmski,
  2. Lasów Janowskich,
  3. Lubelski,
  4. Podlasia,
  5. Pojezierza Łęczyńsko – Włodawskiego,
  6. Puławsko – Lubartowski,
  7. Puszczy Sandomierskiej,
  8. Roztocza i Puszczy Solskiej.

Wyłączone z dzierżawy obwody łowieckie tworzą 9 Ośrodków Hodowli Zwierzyny  Lasów Państwowych zarządzanych przez Nadleśnictwa:

Zgodnie z art. 28 ust. 2 ustawy „Prawo łowieckie" z 13.10.1995 r. celem OHZ-LP jest:

  • prowadzenie wzorcowego zagospodarowania łowisk i wdrażanie nowych osiągnięć z zakresu łowiectwa,
  • prowadzenie badań naukowych,
  • odtwarzanie populacji zanikających gatunków dziko żyjących,
  • hodowla rodzimych gatunków zwierząt łownych w celu zasiedlenia łowisk,
  • hodowla zwierząt łownych szczególnie pożytecznych w biocenozach leśnych,
  • prowadzenie szkoleń z zakresu łowiectwa.

Oprócz realizacji ww. celów, w Ośrodkach Hodowli Zwierzyny Lasów Państwowych wykonywane są polowania stanowiące atrakcję dla myśliwych zagranicznych i krajowych.

Turystyka myśliwska organizowana jest przez własne Biuro „Roztocze" z wykorzystaniem atrakcyjnych łowisk w naszych Ośrodkach Hodowli Zwierzyny Lasów Państwowych oraz istniejącej tam bazy noclegowej w wygodnych kwaterach myśliwskich z tradycyjną polską kuchnią.

W trakcie polowania gościom naszych łowisk towarzyszą pracownicy personelu łowieckiego wyspecjalizowani w zakresie wykonywania polowania oraz przestrzegający tradycje łowieckie.

W wolnej chwili myśliwi korzystają z wielu form turystyki, poznając bogate walory przyrodnicze i historyczne naszego regionu.

W Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych Lublinie działa również utworzony w 2003 roku Zespół Sygnalistów Myśliwskich. Uczestniczy on w koncertach, uroczystych oprawach polowań i wielu innych uroczystościach dających możliwość prezentacji muzyki myśliwskiej.

Informacje na temat liczebności zwierzyny

Aktualna liczebność zwierzyny grubej na terenie RDLP w Lublinie wg. inwentaryzacji na dzień 10.03.2020 r. wynosi ok.:

  • 5800 szt. – łosi
  • 13000 szt. –  jeleni
  • 800 szt. – danieli
  • 67 000 szt. - saren
  • 2050 szt. - dzików.

Dla porównania, stan liczebny ww. gatunków zwierzyny z  inwentaryzacji na 31.03.1967 r. wynosił:

  • 20 szt. łosi,
  • 950 szt. jeleni,
  • 250 szt. danieli,
  • 18 300 szt. saren,
  • 2800 szt. dzików.

W roku 2016 liczebność populacji dzika na terenie województwa lubelskiego wynosiła około 19 tyś. osobników. Obecnie populacja dzika szacowana jest na  nie wiele ponad 2 tyś. szt. Zauważalny spadek liczebności tych zwierząt jest wynikiem wysokiej śmiertelności dzików zakażonych wirusem afrykańskiego pomoru świń(ASF) oraz wzmożonego odstrzału prowadzonego ze względu na potrzebę ograniczania ryzyka rozprzestrzeniania się wirusa ASF.

W nadleśnictwach Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Lublinie podejmowane są działania na rzecz ochrony rzadkich kuraków leśnych, obejmujące m. in. wsiedlenia i poprawę warunków bytowania. (jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na temat działań podejmowanych w zakresie ochrony kuraków leśnych (kliknij tutaj))

Od wielu lat podejmowane są intensywne wysiłki nadleśnictw zarządzających ośrodkami hodowli zwierzyny Lasów Państwowych(ohz-LP) i dzierżawców obwodów łowieckich na rzecz odbudowy populacji zajęcy i kuropatw. Powoli te działania zaczynają przynosić oczekiwane efekty. Według inwentaryzacji na dzień 10.03.2020r. na terenie lubelskiej dyrekcji bytuje ponad 100 tys. zajęcy i 34 tys. kuropatw.

Szkody w lasach wyrządzane przez zwierzynę

Wraz z ciągle zwiększającą się liczebnością zwierzyny rośnie także ilość szkód wyrządzanych przez nią w lasach. Głównymi sprawcami szkód są jelenie(36%) i sarny(25%), ale blisko za 40% szkód odpowiedzialne są łosie i bobry.

Wyk. 1 sprawcy szkód w lasach RDLP w Lublinie w roku 2019

Żeby ograniczyć szkody i umożliwić wzrost posadzonym drzewkom w lasach prowadzi się różne zabiegi ochronne. W miejscach gdzie jest mniejsze zagęszczenie zwierząt drzewostany chroni się m in. poprzez zabezpieczanie pędów repelentem(nie szkodliwym dla środowiska preparatem przypominającym białą emulsję) bądź stosowanie osłonek. Gdy na danym terenie liczebność jeleniowatych jest duża, często jedynym sposobem przynoszącym rezultaty jest ogrodzenie uprawy. Wzmożona liczba zabiegów ochronnych przekłada się na coraz większe pieniądze wydawane na ochronę lasu przed zwierzyną. Obecnie nadleśnictwa RDLP w Lublinie corocznie wydają około 9 milionów złotych na ten cel.

Wyk. 2 Koszty poniesione w latach 2011-2019 na ochronę lasu przed zwierzyną przez nadleśnictwa RDLP w Lublinie

Materiały do pobrania

Gospodarka łowiecka na terenie Nadleśnictwa Włodawa

Realizacja gospodarki łowieckiej opiera się na zasadzie modelu lasu wielofunkcyjnego, uwzględniającego bioróżnorodność środowiska leśnego, przy zachowaniu zasad gospodarowania populacjami zwierzyny w sposób zapewniający ciągłość procesu produkcji i funkcji ochronnych. Należy więc utrzymać właściwy stan ilościowy z odpowiednią strukturą płciową i wiekową, dostosowaną do możliwości wyżywieniowej łowiska, ze zwróceniem uwagi na prowadzenie gospodarki leśnej (hodowla i ochrona lasu).Koła Łowieckie prowadzą gospodarkę łowiecką na podstawie Wieloletniego Łowieckiego Planu Hodowlanego dla Rejonu Hodowlanego nr 6 Pojezierza Łęczyńsko-Włodawskiego zatwierdzonego na okres od 1.04.2017 r. do 31.03.2027 r.

W Nadleśnictwie Włodawa gospodarka łowiecka prowadzona jest w 15 obwodach łowieckich, znajdujących się w zasięgu terytorialnym nadleśnictwa, dzierżawionych przez 13 kół łowieckich. Obwody łowieckie, dla których roczne plany łowieckie zatwierdza Nadleśniczy Nadleśnictwa Włodawa, znajdują się w rejonie hodowlanym nr 6 „Rejon Pojezierza Łęczyńsko-Włodawskiego”.

Łączna powierzchnia obwodów wydzierżawionych wynosi 102749 ha, w tym powierzchni leśnej 36277 ha. Zgodnie z kategoryzacją 1 obwód zaliczony został do średnich, 7 obwodów do słabych oraz 7 obwodów do bardzo słabych.

 

Lp.

Obwód

Dzierżawca

kategoria

Powierzchnia (ha)

ogólna

leśna

polna

1

35

KŁ nr 12 „Ogar”

b. słaby

7963

2630

5333

2

37

KŁ nr 5 „Dąbrowa”

słaby

7124

2532

4592

3

48

KŁ nr 84 „Przepiórka”

słaby

6128

2184

3944

4

49

WKŁ nr 150 „Czata”

słaby

7046

2492

4554

5

50

KŁ nr 83 „Lis”

b. słaby

8024

1541

6483

6

51

KŁ nr 51 „Szarak”

b. słaby

6621

911

5710

7

62

KŁ nr 48 „Ponowa”

b. słaby

8092

1202

6890

8

63

KŁ nr 76 „Jeleń”

b. słaby

7204

1116

6088

9

64

KŁ nr 12 „Szóstak”

b. słaby

9184

1915

7269

10

75

KŁ nr 48 „Ponowa”

b. słaby

4475

859

3616

11

76

KŁ nr 7 „Knieja”

słaby

3033

1789

1244

12

77

KŁ nr 93 :Żbik”

średni

5827

3149

2678

13

90

KŁ nr 48 „Ponowa”

słaby

9984

7727

2257

14

91

KŁ nr 97 „Soból”

słaby

3977

1736

2241

15

92

KŁ nr 70 „Sokół”

słaby

8067

4494

3573

Ogółem

102749

36277

66472

 

 

Na gruntach leśnych wyznaczono 21 poletek łowieckich na łącznej powierzchni 16,96 ha, w tym w obrębie Kołacze 9 o powierzchni 8,17 ha, obrębie Wisznice 6 o powierzchni 5,00 ha i w obrębie Włodaw 6 o powierzchni 3,79 ha

Gatunek

zwierzyny

Stan zwierzyny w szt.

Różnica

2010

2019

Jeleń

411

726

315

Sarna

2119

2295

176

Łoś

145

316

171

Dziki

850

99

-751

Zestawienie zwierzyny łownej wg stanu na 31.03.2010 r i na 31.03.2019 r
 

W lasach nadleśnictwa następuje niekorzystna zmiana populacji zwierzyny „płowej” do „czarnej”. Szkody powodowane przez zwierzynę płową zwiększają się wraz z zwiększającą się populacją a szczególności łosi. Znaczny spadek populacji dzika jest związany z chorobą ASF (afrykański pomór świń).,co niekorzystnie może wpływać na zdrowotność upraw i młodników.  Jest to związane z tym że larwy chrabąszcza są jednym z ulubionych pokarmów dla dzika, a jednocześnie jednym z największych szkodników upraw i młodników. Powierzchnia manipulacyjna drzewostanów uszkodzonych przez zwierzynę wynosi 1475,72 ha, natomiast zredukowana stopniem uszkodzenia to 389,20 ha. Uszkodzenia istotne, czyli powyżej 20% zinwentaryzowano na powierzchni 871,60 ha.

Kierunkowe zadania gospodarki łowieckiej nadleśnictwa

Do zadań Nadleśniczego Nadleśnictwa Włodawa należy inicjowanie oraz określanie w rocznych planach łowieckich zadań, które winni wykonywać dzierżawcy obwodów łowieckich położonych na terenie Nadleśnictwa Włodawa oraz nadzorowanie ich realizacji. Zadania te dotyczą poprawy warunków bytowania zwierzyny oraz  utrzymania liczebności zwierzyny na właściwym poziomie.

 Działania w zakresie poprawy warunków bytowania zwierzyny polegają na odpowiednim zagospodarowaniu obwodów łowieckich, a w szczególności na: 

  • poprawie naturalnych warunków pokarmowych poprzez zakładanie poletek łowieckich żerowych i zgryzowych, wysadzanie drzew dostarczających zwierzynie owoce i nasiona, wykładanie w okresie zimy drzew zgryzowych,
  • dostosowanie terminu części cięć pielęgnacyjnych (gatunki chętnie zjadane przez zwierzynę) do okresów niedoboru pokarmu,
  • uzupełnianiu pokarmu, w warunkach jego niedostatku lub niedostępności, karmą dobrej jakości oraz mikroelementami,
  • właściwej lokalizacji karmisk i poletek łowieckich w stosunku do upraw i młodników leśnych,
  •  umożliwianiu zwierzynie dostępu do wody,
  • zapewnieniu zwierzynie spokoju poprzez ochronę i tworzenie ostoi zwierzyny.

Działania w zakresie utrzymania liczebności zwierzyny na właściwym poziomie polegają

na: 

  • corocznym określeniu liczebności zwierzyny, poprzez wybór właściwej metody inwentaryzacji zwierzyny w zależności od gatunku i poprawne jej stosowanie,
  • ustaleniu w wieloletnich łowieckich planach hodowlanych właściwego zagęszczenia docelowego zwierzyny w obwodzie łowieckim, przy którym szkody będą gospodarczo znośne,
  • ustalaniu poziomu odstrzału gwarantującego osiągnięcie stanów docelowych przyjętych w wieloletnich łowieckich planach hodowlanych.

Przy realizacji zadań hodowlanych i ochronnych dopuszcza się następujące zmiany:

  • modyfikowanie składów gatunkowych drzewostanów w kierunku zapewnienia właściwego udziału gatunków osłonowych i żerowych, przy zachowaniu wymogu utrzymania jako panującego gatunku głównego danego typu gospodarczego drzewostanu dochowując zgodności gatunku z biotopem,
  • prowadzenie cięć pielęgnacyjnych z zachowaniem równowagi w ekosystemach utrzymując odpowiednią wielkość bazy żerowej i osłonowej, - wzbogacanie łowisk poprzez wysadzanie drzew owocowych,
  • przy wykonywaniu czyszczeń stosowanie ogławiania oraz pozostawienie nie wyrobionych gatunków drzew o miękkim drewnie, dla zapewnienia żeru pędowego.

Realizacja określonych wyżej działań, wraz z szerokim wachlarzem czynności z zakresu ochrony i hodowli, winny przynieść efekt w postaci zmniejszania rozmiaru szkód w uprawach leśnych oraz polepszenia jakości hodowlanej zwierzyny. Gospodarka łowiecka opisana została również w „Analizie Gospodarki Leśnej Nadleśnictwa Włodawa w latach 2010-2019”.

Zadania nadleśnictwa dotyczące ochrony lasu przed zwierzyną zostały przedstawione w rozdziale powyżej „Wytyczne w zakresie ochrony lasu”. Na mapie łowiectwa naniesiono granice obwodów łowieckich, poletka łowieckie, łąki śródleśne oraz inne urządzenia łowieckie.